पाठी वर खोगीर घेउन फ़िरणारे चाँद भाई हे आमचेच प्रतिक वाटतात । आम्हचा मनाचा एक हिस्सा घोड्या प्रमाणे कुठे तरी क्षुल्लक शा गोष्टिन्मागे भरकटत राहाते । आमच्या मनाच्या उरलेल्या हिस्स्याला ही जाणीव असतेच । ही जाणीव म्हणजेच खोगीर पाठीवर घेउन फिरणे ।
जो दोन महिन्यां पासून घोड़ी शोधत फिरतोय त्या चाँद भाई ला बाबा क्षण भर बसायला सांगत आहेत ।
थोड़ी चिलीम पिण्यास स प्रेमाने सांगत आहेत ।
आपण वीनकारण दहा ठिकाणी धावाधाव करण्यापेक्षा एका सदगुरु चरणी काही क्षण बसताच आमचे सर्वस्व आम्हाला सापडते । कोठे तरी जवळच घोड़ी सापडते त्या प्रमाणे ।
जी गोष्ट आम्हाला चमत्कार वाटते ती परमात्म्याची नित्य सहज कृती आहे ।
Quontum physics मधे बापुन्नी सांगितले की उर्जांचे पुन्जके हे मुलभुत घटक आहेत दृष्य सृष्टीचे ।
आपले लक्ष त्याच्यावर पडताच ते दुसरया जागी जाउन पोहंचातात । हां एक चमत्कारच आहे ।
आणि हां स्रुष्टिचा नियम आहे
आम्हाला माहित नव्हता तेव्हापासून
पण आम्हाला माहित झाल्यावर तो चमत्कार वाटतो ।
आग्नि मूलतः ज्याने निर्माण केला त्या परमात्म्याला चिमटा वापरण्याची देखिल गरज नाही । पण आमच्यासाठी तो चिमाट्याने अंगारा उचलतो हाताने नाही ।
सटका ही स्तम्भन शक्ति आग्नि ला स्तम्भन करणारे जल निर्माण करते । जो आग्नि निर्माण करतो तो जल ही निर्माण करतो ।
अगदी दररोज तो अग्नि आणि जल आमच्या देहात निर्माण प्रवाहित आणि स्तंभित करत असतो म्हणून तर आम्ही जिवंत आहोत ।
आमच्या शरीरातील आग्नि नाहीसा होता च शरिर थंड पड़ते । पण आम्ही तो अग्नि आमच्या शरीरात आला कोठून हे ओळखु शकत नाही ।
तो चिमटा जो आमच्या शरीरात अग्नि टाकतो तो दिसत नाही
म्हणून तो दिसन्यासाठी तो सगुन रूप घेउन अवतरतो ।
त्याच्या अकारण कारुण्या मुळे ।
प्रत्येक चमत्कार हे त्यानेच निर्माण केलेले असतात ।
नव्हे आम्हाला ते चमत्कार भासतात ।
अम्बज्ञ।
--
Sent from Fast notepad
No comments:
Post a Comment