Friday, 6 November 2020

Aatmabal Mahotsav Poem Roopaliveera Hegishte

 ।। *हरी ओम*।।

        ।। *आत्मबल महोत्सव*।।


काय वदावे या आनंदाला,

           उत्साह - उर्मिचा हा प्रपात ।

गिरीसप्पालाही लाजवेल,

           आनंदाचा हा खळखळाट।।

जणू सागर हा उल्हासाचा,

              भिडे थेट हा गगनाला।

लाटे मागुनी लाट उसळे,

              नसे अंत - पार आनंदाला।।

अविस्मरणीय स्मृती अशा या,

                स्पर्शती जेव्हा हृदयाला।

रोमांचित हे तन - मन होते,

                नवी प्रेरणा जगण्याला।।

महोत्सव हा आल्हादाचा,

         संकल्प नवा *आल्हादिनीचा*।

स्वप्न - गंध देऊनी लेकींना,

         सुप्त  *राजहंस* जागविला।।

सान -सानुले निर्झर - ओढे,

          प्रवाह छोटे अथवा मोठे।

वाहू लागले एक "मना -दिलाने",

         समरसती *प्रेम जान्हवीला*।।

अनेकेतही  पाहता  एकता,

  *वंदन* आमुच्या आई *नंदाईला*।।

कसे असावे, कसे दिसावे,

              कसे हसावे, जरा पहा।

देहबोलीतून - आचरणातून,

                  *आदर्शचा ग्रंथ* असा।।

कारुण्य - क्षमा अन वात्सल्याची,

                  नंदाई आमुची *गंगोत्री*।

आनंदाला उधाण येते,

                  पाहता ही *प्रेमळ मूर्ती*।

स्मृती - गंधाची आंदण ओंजळ,

                        जपेन मी अंतर्यामी।

दरवळ त्याचा मनी *वसा* हा,

                उर्मि - प्रेरणा प्रति क्षणी।।


   ।। हरी ओम  ।। श्रीराम ।। अंबज्ञ ।।

                 🌹🙏🏻🌹


रूपालिवीरा हेगिष्टे 

आत्मबल पुष्प ९ वे

५ नोव्हेंबर 2020

No comments:

Post a Comment