योगी....
कोण म्हणतं तपश्चर्येसाठी
हिमालयात जाव लागतं
कोण म्हणतं साधनेसाठी
अरण्यात जाव लागतं॥
घरादारावर तुळशीपत्र ठेवून
सन्यासी व्हावं लागतं
असे वाटणार्या प्रत्येकाला
मनापासून सांगावसं वाटतं॥
विरक्त साधक होणे हे
नक्कीच खूप कठीण असते
पण संसार करताना परमार्थ
हे तर अग्निदिव्यच असते॥
सारे काही उपभोगतानाही
अडकायचे मात्र कशातच नसते
असा आगळा विरोधाभास
हीच तर त्यातील गोम असते॥
सुखदुःखाचा पाठशिवणीचा खेळ
अन् नित्य नवी आव्हाने
जणू तारेवरची कसरतच होते
जपत असता सर्वांची मने॥
प्रत्येक नात्याला न्याय देताना
झोकून देणे अपेक्षित असते
निरपेक्ष प्रेम करीत रहाणे
कोणत्याही साधनेपेक्षा सोपे नसते॥
कधी बाह्यजगाशी तर कधी स्वतःशी
संघर्ष तर अटळ असतो
प्रतिकूल परिस्थितीशी झगडताना
माणसातील संयमाचा कस लागतो॥
जो करू शकतो आत्मसात
निष्काम कर्मयोग त्या योगेश्वराचा
तोच म्हणू शकतो मी सर्वांचा
अन् तरीही मी नाही कुणाचा॥
असा हा खडतर जीवनप्रवास
सामान्याला असामान्य बनवतो
विवेकपूर्ण वैराग्याच्या मृगाजिनावर
बसणारा चिरंतन योगी ठरतो॥
डाॅ. प्रिया कर्णिक.
No comments:
Post a Comment